Któż nie zna powieści Zmierzch i innych części Stephanie Meyer czy Underworld autorka: Jessica Sorensen, odwiecznej walki wampirów z wilkołakami. Jednak te powieści różnią się diametralnie od serii książek Wilcze Dziedzictwo Magdy Parus. Czym?

Otóż w tamtej serii nie występują prawdziwe Wilkołaki tylko ludzie zmieniający się w olbrzymie Wilki niezależnie czy występuje pełnia czy nie tylko dlatego, że w pobliżu zjawiają się wampiry. Jednak zmiennokształtni wywodzą się od tego , ze praprzodka ugryzł wilkołak , ale nie doszło do pełnej transformacji w organizmie tylko połowiczna. Jednak przejawiają wspólne cechy. Poszukują osoby sobie przeznaczonej i są jej oddani i wierni do końca swoich dni. Jednak występująca tutaj różnica jest taka , że w przypadku prawdziwego wilkołaka ,w powieści Parus ma na imię Colin nie będzie to wampir , gdyż prawdziwe wilkołaki śmiertelnie nienawidzą wampirów co różni ich od Zmiennokształnych , jakim jest Jacob w powieści Stephanie Meyer czy Lycan w Underworld Sorensen. Colin zakochuje się w Tin, która jest taka sama jak on sam. Tylko do czego to doprowadzi? Jest amerykaninem i ma odnaleźć swoich europejskich odpowiedników.

Czytając tę powieść, bo jest mi znana łącznie z drugą częścią Ukryte Cele  jednym tchem dotarło do mnie , ze wilkołaki były umyślnie tępione i dlatego na nich intensywnie polowanie, żeby ich miejsce mogli bezkarnie zająć Zmiennokształtni, którzy zmieniający się bez wpływu pełni księżyca byli bardziej poczytalni i łatwiej było zapanować nad ich naturą, ponieważ byli bardziej ludzcy. Prawdziwy wilkołak dążył do mordowania , ponieważ to było w jego naturze.

Cechy wilkołactwa:

Księżyc w pełni – są różne wersje na temat jego wpływu na wilkołaka. Niektóre mówią, że człowiek mógł przemienić się w wilkołaka tylko w czasie pełni księżyca, inne natomiast, że potrafił kontrolować przemianę (czyli zmieniać się na życzenie). Wielu jednak uważa, że podczas pełni wilkołaki stawały się silniejsze i bardziej agresywne (podobno wzrastał też potencjał seksualny, ale to tylko przypuszczenie). W czasie pełni wilkołaki wybierały się też na polowania.

Srebro – tu także dochodzi do sporów. Według legend srebro nie było w stanie zabić wilkołaka, a jedynie sprawić, że zamieniał się z powrotem w człowieka. Wielu twórców książek i filmów zrezygnowało jednak z takiej wersji,decydują się uczynić srebro śmiertelnym (np. w filmach Underworld i Van Helsing). Czasem było tak, że srebrna kula była jedynym sposobem uśmiercenia wilkołaka. Często srebro powodowało u nich ból, rany, oparzenia. W niektórych źródłach srebro leczyło wilkołaka, a nie raniło.

Zdolności – wilkołaki posiadały wiele nadnaturalnych cech, jak np.możliwość zmiany wyglądu od człowieka przez pół-człowieka pół-wilka do samego wilka, choć najczęściej mówi się o tej drugiej formie. Posiadały wielką siłę oraz zwinność. Mogły też wspinać się z zawrotną prędkością, a także wskakiwać i zeskakiwać z dużych wysokości nie robiąc sobie przy tym krzywdy. Przede wszystkim jednak doskonały węch i słuch, nawet w ludzkiej postaci. Potrafiły również widzieć w zupełnych ciemnościach. Ważną cechą wilkołaka była też jego nadzwyczajna atrakcyjność, gdy wyglądał jak człowiek, swoisty zwierzęcy magnetyzm.

Stosunki z wampirami – wielu twórców książek, gier i filmów wykorzystywało motyw walki wilkołaków z wampirami (np. film Underworld – Bunt Lykanów). Jest on uzasadniony, gdyż i dla wilkołaków i dla wampirów głównym źródłem pożywienia był człowiek, więc walczył o niego. Istnieje jednak możliwość, że oba stworzenia żerowały razem.

Zdjęcie klątwy – zdjęcie klątwy nie zawsze było możliwe. Najczęściej skuteczne było zabicie wilkołaka, który doprowadził do przemiany, choć wielu się temu sprzeciwia. Gdyby tak było to po zabiciu bardzo starego wilkołaka w ludzi zamieniłoby się bardzo wiele wilkołaków, a także prawdopodobnie ci których potomkowie pozamieniali. Choć często pojawia się twierdzenie, że zabicie pierwszego wilkołaka zdejmie klątwę ze wszystkich pokoleń.

Według starożytnych Greków wilkołakiem było się na dziesięć lat, a jeśli w tym czasie powstrzymywało się od jedzenia ludzi klątwa człowieka opuszczała. Innym sposobem są egzorcyzmy oraz praktyki szamańskie.

Długość życia – są dwie wersje na temat długości życia wilkołaków.Pierwsza mówi, że wilkołaki były nieśmiertelne i zginąć mogły, podobnie jak wampiry, tylko zabite przez kogoś innego. Druga wersja jest taka, że żyły bardzo długo, ale starzały się i słabły wraz z wiekiem. Mogły dożyć kilku setek lat i wyglądać młodo, ale w końcu umierały ze starości. Jeszcze inne źródła mówiły że żyją mniej więcej tyle co zwyczajni ludzie.

Znak bestii – wedle niektórych wersji wilkołak w ludzkiej formie ma na dłoni pentagram, bądź też pięć znamion między którymi da się pentagram wytyczyć. Czasem pojawiają się motywy znamion w kształcie księżyca lub połączone brwi.

Sposób walki – Wilkołaki mogą być wrażliwe na srebro, czasem też na ogień oraz jemiołę. Można go zabić srebrną kulą, o ile się nią trafi w serce. Można go było również przemienić w człowieka poprzez podanie mu antidotum. Dobre są ponoć amulety chroniące od dzikich zwierząt lub magiczne inkantacje (zaklęcia). Rośliną ułatwiającą rozpoznanie i zabicie wilkołaka jest tojad.

Większość tych cech nie pasuje do Zmiennokształtnych, którzy niekoniecznie mogli przemieniać się w wilki, ale również w inne stworzenia.

Niestety dalej nie wiadomo czy większość tych cech Wilkołaka to i ty czy fakty, bo Magda Parus nie wspomina o wszystkich z nich i nie ma wzmianki o tym, żeby główny bohater Colin posiadał Znak Bestii ani o tym, jakoby miał żyć wiecznie i raczej odżywiał się jak zwykli ludzie.

Ogólnie książka ciekawa. Zawiera dużo akcji iprzygody. Jednak pod względem szczegółów wymagałaby dopracowania.

Kto wie. Może się doczekamy kiedyś książek z dziedziny Fantastyka na temat Wampirów, Zmiennokształtnych, Wilkołaków i innych mitycznych stworzeń z prawdziwego zdarzenia.

Jednak ten czas jeszcze nie nadszedł.

Autorka recenzji : Aneta Przeniczkowska

Autorka recenzji wygrała trzeci etap naszego konkursu „Kochamy czytać”. Zwyciężczyni otrzyma od nas e-book „Niewidzialny pierścień. Czarne kamienie” autorstwa Anne Bishop oraz przechodzi do finału konkursu, w którym nagrodą jest tablet PocketBook SURFpad.