Jak ja to widziałem. Wspomnienia z życia w trzech ustrojach -

Jak ja to widziałem. Wspomnienia z życia w trzech ustrojach

29,90 zł

Dostępne formaty plików: PDF, EPUB, MOBI

Wydawnictwo
ISBN 978-83-67220-30-9
Data wydania 3 stycznia 2025
Język: Polski
Liczba stron: 644
Rozmiar pliku: 4,2 MB
Zabezpieczenie: Znak wodny
Fragment: Pobierz fragment PDF
Język: Polski
Liczba stron: 644
Rozmiar pliku: 5,2 MB
Zabezpieczenie: Znak wodny
Fragment: Pobierz fragment EPUB
Język: Polski
Liczba stron: 644
Rozmiar pliku: 12,4 MB
Zabezpieczenie: Znak wodny
Fragment: Pobierz fragment MOBI
29,90 zł

Dostępne formaty plików: PDF, EPUB, MOBI

Opis

„Jak ja to widziałem” to osobista relacja z ostatnich dekad naszej historii. Książka, która pomaga je zrozumieć.

Prof. Andrzej Karpiński przekazuje całą prawdę o wydarzeniach tego czasu, tak jak je wtedy widział. W książce znajdziecie wiele faktów dotychczas przemilczanych lub zakłamanych.

Prof. Andrzej Karpiński nie tylko podejmuje próbę bilansu swe­go długiego, ciekawego i aktywnego życia, ale też kreśli szeroką panoramę polskiego życia społeczno-gospodarczego na prze­strzeni kilkudziesięciu lat, jak sam pisze: w przedwojennym kapi­talizmie, w realnym socjalizmie i we współczesnym kapitalizmie.

Wątki osobiste i rodzinne przeplatają się z analizami polityki gospodarczej, opisywane z humorem i temperamentem wątki z życia codziennego towarzyszą relacjom z ważnych wydarzeń politycznych. Autor wiele widział i wiele wiedział, brał udział w opracowywaniu programów przebudowy polskiej gospodarki, poznawał kulisy polityki na najwyższych szczeblach.

Jego książka to nie tylko wspomnienia, to także wnikliwa anali­za procesów gospodarczych w PRL, tym cenniejsza, że doko­nana przez osobę, która uczestniczyła w ich programowaniu. Karpiński broni dorobku PRL, uważa, że przyniósł on ogromny wzrost poziomu życia ludzi, w dużej mierze dzięki uprzemysło­wieniu kraju. Dlatego boli go zrujnowanie polskiego przemysłu po 1989 r., dokonywane w imię wolnorynkowych dogmatów. Wiele uwagi poświęca polityce gospodarczej ostatnich dekad. Nie lekceważy jej pozytywów, jednak z bólem podkreśla zni­weczenie dorobku m.in. swojego pokolenia, przejawiające się w upadku wielu zakładów przemysłowych.

Andrzej Karpiński (ur. 1928) – ekonomista, emerytowany profesor nadzwyczajny w PAN. Zawodowo i naukowo zajmował się polityką gospodarczą państwa (od 1948 r.), a zwłasz­cza polityką przemysłową, prognozowaniem i studiami nad przyszłością. Przez prawie cztery dekady związany z Komisją Planowania przy Radzie Ministrów, gdzie trafił bezpośrednio po studiach i przeszedł wszystkie szcze­ble, do funkcji zastępcy przewodniczącego. Po zakończeniu pracy w administracji pań­stwowej zajął się nauką – pracował w Polskiej Akademii Nauk, był wieloletnim sekretarzem naukowym Komitetu Prognoz „Polska 2000 Plus”. Autor kilkudziesięciu opublikowanych w wielu językach książek, m.in. 40 lat plano­wania w Polsce: problemy, ludzie, refleksje (1986), Spór o przyszłość przemysłu świato­wego: dyskusje, prognozy, wnioski (1994), Unia Europejska-Polska: dylematy przyszło­ści (1998), Jak tworzyć długookresową stra­tegię rozwoju dla kraju i regionu: metodyka strategicznego myślenia o przyszłości (2002), Co trzeba wiedzieć o studiach nad przyszło­ścią? (2009), O polską strategię przemysło­wą: wzorce uniwersalne czy specyfika prze­mysłu (2012), Kontynuować czy zmienić. O strategii gospodarczej dla Polski (2014), Polska droga do roku 2050: jak działać racjo­nalnie w coraz bardziej nieracjonalnym świe­cie? (2020), Jak wyjść z chaosu i bezwładu. Propozycja strategii oraz polityki przemysłowej dla Polski (2023).

Jedną z rzadkich i nielicznych zalet wieku starczego jest możliwość mówienia całej prawdy i wyzwolenie się z róż­nego rodzaju zahamowań wy­stępujących w wieku aktyw­ności zawodowej. Mogę więc przekazać już całą prawdę, tak jak ją wtedy widziałem. (…) Bo książka ta omawia i przedsta­wia szereg faktów dotychczas przemilczanych lub zakłama­nych. Zgodnie z tym poświęci­łem w niej wiele miejsca i uwagi aktywnemu zwalczaniu mitów krążących w naszej świado­mości społecznej, niemają­cych żadnych podstaw ani w nauce, ani w rzeczywistości. A już szczególnie wiele miej­sca poświęciłem krytyce na częstszych i największych błędów ekonomicznych, któ­re popełnili nasi politycy. (…) Niniejsze wspomnienia mogą odgrywać jeszcze jedną rolę. Są relacją niemal ostatniego żyjącego jeszcze świadka, któ­ry aktywnie uczestniczył w tych wydarzeniach.

Andrzej Karpiński

 

Spis treści

Spis treści
Od autora 7
Kilka uwag wstępnych 11
Rozdział I.
Moja połowa dwudziestolecia międzywojennego (1928–1939) 17
Rozdział II.
Wojna i okupacja (1939–1945) 47
Rozdział III.
U progu Polski Ludowej (1945–1949) 107
Rozdział IV.
Czas pracy od podstaw (1950–1960) 159
Rozdział V.
Pierwszy awans (1960–1974) 211
Rozdział VI.
Moje życie prominenckie (1974–1983) 282
Rozdział VII.
Koniec kariery administracyjnej oraz upadek Polski Ludowej
1984–1989) 364
Rozdział VIII.
Moje życie w okresie transformacji ustrojowej 394
Rozdział IX.
Przejście do działalności w nauce 483
Rozdział X.
Aktywna późna starość mojego życia 557
Rozdział XI.
Próba bilansu 590
Indeks 636